
Coraz częściej udostępnia się dzieciom – oprócz telewizora – komputer lub tablet. Dlatego warto przyjrzeć się bliżej, jaką rolę odgrywają te urządzenia w wychowaniu i kształceniu dzieci oraz zastanowić się, w jaki sposób z nich korzystać, aby uniknąć niekorzystnych zmian w rozwoju umysłowym dzieci. Dowiedzieć się ile zła wyrządza małym dzieciom tablet reklamowany jako najlepsza zabawka dla twojego dziecka.
Raport Fundacji Dzieci Niczyje i raport Millward Brown Poland oszacowały, że:
- ponad 45%dzieci w Polsce w wieku od jednego do trzeciego roku życia korzysta samodzielnie z tabletów lub smartfonów codziennie lub prawie codziennie.
- W grupie 4-6 – latków z tego urządzenia korzysta już 75%,
- w grupie 7-10 latków, aż 92% dzieci.
Co skłania rodziców do udostępniania tabletów lub smartfonów małym dzieciom:
- sugestie w telewizyjnych reklamach:
- urządzenie pomocne w pokonywaniu trudności wychowawczych,
- jako urządzenie wyciszające dziecko,
- osobiste doświadczenia:
- że jest to źródło wspaniałych informacji,
- wspomaga rozwój umysłowy dziecka,
- doskonała zabawka edukacyjna,
- myślą, że sprawne obsługiwanie tabletu lub smartfonu przez dziecko świadczy o jego nadzwyczajnych uzdolnieniach.
Krótko o teorii rozwoju umysłowego pomocnej w wyjaśnieniu, dlaczego dzieci sprawnie posługują się tabletami i smartfonami
Istotą rozwoju umysłowego człowieka jest tworzenie reprezentacji z osobistych doświadczeń w trakcie procesu uczenia się. Reprezentacje są to schematy umysłowe służące człowiekowi do poznania siebie i własnych możliwości sprawczych, do rozumienia otoczenia i wszystkiego, co w nim się znajduje. Pierwsze tworzone przez dziecko reprezentacje wywodzą się z doświadczeń ruchowych, dotykowych i czuciowych, które później w trakcie rozwoju przekształcają się czynności umysłowe. Małe dziecko, gdy otrzyma nieznany przedmiot w skupieniu dotyka go, obejmuje dłonią, stuka nim o cokolwiek, próbuje rozerwać, podnosi do ust i chce go skosztować. Dzięki temu poznaje właściwości przedmiotu i tworzy w swoim umyśle pierwszy zarys jego reprezentacji. Umożliwia mu on rozpoznanie tego przedmiotu, gdy ponownie się z nim zetknie. Łączenie i koordynowanie doświadczeń pochodzących z percepcji wzrokowej oraz doświadczeń wywodzących się ze zmysłu dotyku i ruchu sprawia, że dziecko tworzy w swoim umyśle trójwymiarowość przestrzeni i znajdujących się w nich obiektów. W miarę rozwijania się werbalnego porozumiewania się z innymi osobami dziecko tworzy reprezentacje symboliczne. Przez następne lata dziecko doskonali te reprezentacje i tworzy nowe, korzystając z poprzednich, już posiadanych. Jednocześnie wzbogaca już posiadane reprezentacje dotyczące poruszania się w przestrzeni i własnych możliwości panowania nad przedmiotami. Im więcej reprezentacji dziecko skonstruuje, tym dysponuje bogatszą wiedzą, im sprawniej z nich korzysta, tym większymi możliwościami umysłowymi dysponuje. Czytaj dalej